دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.اطلاعیه تزریق واکسن کرونا دیزبادی های بالای ۱۲ سال
«دیزباد وطن ماست»- روابط عمومی خانه هلال دیزباد طی پیامی از تزریق واکسن کرونا به دیزبادی های بالای دوازده سال خبر داد.
به گزارش دیزباد وطن ماست در پیام آمده است: به اطلاع دیزبادی ها می رساند، با پیگیری شورای اسلامی و دهیاری دیزباد امکان تزریق واکسن برای سنین بالای ۱۲ سال در دیزباد فراهم شد. عزیزان دیزبادی می‌توانند با در دست داشتن کارت ملی، دوشنبه ۱۲ مهرماه از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۲ به خانه بهداشت دیزباد (بهداری) مراجعه نمایند . (استفاده از ماسک و رعایت توصیه های بهداشتی در هنگام حضور در محل الزامی است.)
دلنوشته ای زیبا و دلنشین با قلم و صدای حسین عراقی دیزبادی
«دیزباد وطن ماست»- دلنوشته ای زیبا و دلنشین با قلم و صدای حسین عراقی(علیخان) را می شنویم.
استعفای رسمی مدیر روابط عمومی شورای اسلامی دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- با وجود آنکه اعضای محترم ششمین دوره شورای اسلامی دیزباد از حدود 3 ماه پیش، اینجانب را برای تداوم فعالیت در روابط عمومی و همکاری فراخوانده اند، لیکن، با سپاس بسیار از لطف و محبت این سروران گرانقدر و جمله اهالی فرهیخته ، و پوزش بسیار از تک تک شما عزیزان، به دلیل وجود پاره ای مشکلات و نیز علاقه به فعالیت در حوزه ای دیگر، امروز یکشنبه 28 آذرماه، به فعالیت افتخاری خود در روابط عمومی شورای اسلامی دیزباد خاتمه می دهم و البته اطمینان دارم این مجموعه ، با حضور نیروهای تازه نفس و متفکر ، بهتر از گذشته به فعالیت خود ادامه خواهد داد .
و اما چند نکته مهم :
1- از آنجا که امکان ارایه گزارش عملکرد 4 ساله دوره پنجم شورای اسلامی دیزباد با حضور تمام اهالی به دلیل شرایط کرونایی فراهم نگردید و این گزارش در آبانماه سال جاری ، صرفا به حضور 100 نفر از منتخبین هم ده دیار تقدیم گردید، لذا به حکم وظیفه ، گزارش عملکرد شورا ( ادوار چهارم و پنجم) در فاصله 20 دیماه لغایت 20 اسفند سال جاری، در قالب تولیدات ویدیویی به حضور دیزوندان گرانقدر تقدیم خواهد شد.
2- شورای اسلامی دیزباد طی روزهای آتی ، درگاه جدیدی در فضای مجازی ایجاد خواهد کرد که از این پس ، بازتاب دهنده فعالیتهای این شورا خواهد بود و نشانی این درگاه به زودی به استحضار اهالی محترم خواهد رسید و درگاه اطلاع رسانی به نشانی @Dizbadvillage از تاریخ 1 دیماه 1400 به عنوان درگاه خانه هلال دیزباد فعالیت خواهد داشت .
و چند توصیه به خود و هم ده دیاران ارجمند دیزبادی :
1- پیشرفت و آبادانی در سایه اتحاد و همدلی میسر می شود و شورا و دهیاری بدون حمایت و پشتیبانی مردم ، توفیق چندانی نخواهد داشت ، لذا از همه دیزبادیهای عزیز صمیمانه تقاضا می کنم، دست در دست هم، شورا و دهیاری را یار و همراه باشیم.
2 - نظر، پیشنهاد و انتقاد خود را قبل از انتشار در فضاهای عمومی، ابتدا با اعضا شورا و یا دهیار مطرح و پاسخ بگیریم.
3-برای پیشنهاد یا انتقاد خود، راه حل عملی و قابل اجرا مطرح کنیم: پیشنهادی که مبتنی بر قانونمداری، امکان تامین منابع مالی و .... باشد، بطوریکه خود ما منتقدین و یا پیشنهاد دهندگان، امکان اجرای آن را داشته باشیم،
در خانه نشستن و انتقاد کردن ساده است، عملگرا باشیم .
4 - در برابر تخلف دیگران بی تفاوت نباشیم، حتی اگر فرد متخلف، از بستگان ما باشد.
در پایان ضمن سپاس بسیار از همه اهالی خردمند دیزبادی ، به استحضار می رسانم، آنچه در توان داشتم برای پیشرفت و آبادانی دیزباد: خانه پدری و سرزمین مادری، به کار بستم، امیدوارم چنانچه توفیقی به واسطه حضور بنده حقیر حاصل شده، برگ سبزی باشد تحفه درویش و اگر خسران و کاستی حاصل شده، به بزرگواری خود بر اینجانب ببخشایید.
انشا الله اگر عمری باشد ، از این پس، در خانه هلال دیزباد که مجموعه ای نوپا و مجموعه ای تازه بنیاد است، برای نیل به اهداف این سازمان مردم نهاد و در کنار اعضای محترم خانه هلال دیزباد، مفتخر به خدمتگزاری شما خوبان خواهم بود.
تندرستی تان پایدار و ایام عزت و سربلندیتان مستدام باد.
ارادتمند دیزباد و دیزبادی
حسین خافی
قصرالرّیحِ رایحه ی عشق بر قافِ قدیمِ قجغر ...
«دیزباد وطن ماست»- علی علوی در نوشته ای زیبا به توصیف دیزباد پرداخته است. با هم این نثر دل انگیز را می خوانیم.
ریرِسرِد باد در دیارِ دیرینِ دیزپاد ...
قصرالرّیحِ رایحه ی عشق بر قافِ قدیمِ قجغر ...
در آخرین آدینه اردیبهشت 98 بود که به لطف دوستان عزیز قدیم و همدوره ای های اسبق دانشسرایی ام مهمان بزرگانِ دیزباد ،آقایان میرشاهی و گنجعلی ، شدم تا بازهم بر قصرالریح سبز و مصفّایشان آب حیات به جان تشنه زنم و دل به بهشت دژآبادشان سپُرَم !
دیزباد عقیقی زیبا از کهن دیار نیشابور است که سر بر سینه بلند بینالود نهاده و تاریخش آن را به شناسه های : دیزباد / قصرالریح / چهل اشکوب / دژآباد و دزباد به حافظه مردمان جهان شناسانده است .
در زمین زبرخان و دهستان اردوغش آنجا که سماء در سماع ، لب نهاده بر لب بینالود ، خطی آمیخته به خضابِ خدا و برخاسته از شانه راست شادیاخ می بینی که سر برده در سپهرِ پاک هفت شهر عشق ...
دیزباد ، زیباست ! روستا یی ساده و با سواد ، عقیقی قدیمی به قدمت قرن سوم ، شهری پله کانی ، « پله پله تا ملاقات خدا » ...
علیای دیزباد ، سفلی ماسوله و دومین شهر پله کانی ایران و اولین هایی در جهان :
_ ثبت نام روستا بعنوان باسوادترین (100% ) روستای جهان در لیست یونسکو (تاسیس مدرسه ناصرخسرو) ( 1312 )
_ روشن ترین روستای شبهای تاریک تاریخ ( خرید ژنراتور دیزلی و احداث اولین شبکه خصوصی برق در ایران به همت معلمان و دانش آموزان مدرسه ناصرخسرو و اهالی دیزباد )
_ مولّد ممتاز میوه های آلو و گیلاسِ گران ایران و بزرگترین صادرکننده میوه جات فرآوری شده منطقه !
_ زُنّار زیبای زمین از قعر مغان تا قاف قوچگر
بیاد دارم به روزگار جوانی که پای بر صعود داشتم از غار مغان که سرازیر جنوب می شدم خنکای رودخانه روحبخش دیزباد را در کنار مهرِ مردمِ باصفا و مهمان نوازش به تن و جان می زدم و سرزنده و شاداب از ستیغ قوچگرِ سرفراز به صعودی به بلندای 2890 متر بر می آمدم تا شگفتی آفتاب خراسان زیبا را به تماشا و تحسینی شاکرانه بنشینم ! بارها در نسیم جانبخش دیزباد به ابدیتی محظوظ لمیده ام و از جام جانش در تموزِ تشنگی ، کامی گوارا گرفته ام ...
بارها در زمستان سرد و بدرقه بهمن و برف ، دست افشانی گرم مردمِ مهربانش را دیده ام که در آیین دیرین و نوینِ "چیله بجست " شادمانه به پیشواز بهار و پاسداشت میوه های خدا و خنده ی خاک رفته اند ...
و اگر بخت یارم می بود به وادی عرفانِ خاکی خراسانی ، امام قلی ، می رفتم تا در نوحصار سلوک اسماعیلیان و قصرالریح روحانیِ دیزبادیان رایحه ای از حدیقه ی سنایی را در انفاس پاک منطق الطیر عطار به مشام تشنه ام می کشیدم ...
در واپسین دمِ اردیبهشت 98 و در میان دوستان جان و گران یادگارانِ دانشسرای اسرارِ سبزوار ساعتی را همپای رفیق قدیم ، ندیمِ نشئه های اندیشه و همنشین شبهای شبابم جناب دکتر شکوهیان به بام دیزباد زیبا و کوچه های تند شیب وپرپیچ باستانی اش درآمدم تا حظِّ لحظه هایی را بَرَم که ندیدنشان حسرتی ماندگار را بر دیدگانی که همیشه بیدار دیدن مکررشان بوده اند نگذارد...
لنز موبایلم باز بود تا به همراه مردم چشمم تقدیم حضورتان کنند آنچه را که با چشم دل دیدند و پاکی شان را پسندیدند :
سر تعظیم بر زحماتِ دوستان ارجمند و همدوره ای های اسبق دانشسرای اسرار سبزوار
و با امتنان و سپاسِ بیکران ازعالیجنابان مجید و سبحان میرشاهی ، رضا و علی اکبر گنجعلی و مهمان نوازی های گرم و کریمانه شان !
خاکزادِ خوان و خاکسارِ مهرتان :
علی علوی ، نیشابور 27 / 2 / 98
دیزباد؛ روستایی بدون بیسواد/ اهالی دغدغه محیط زیست دارند
«دیزباد وطن ماست»- خبرگزاری ایبنا اخیرا طی مطلبی با عنوان «دیزباد؛ روستایی بدون بیسواد/ اهالی دغدغه محیط زیست دارند» به روستای دیزباد پرداخته است. با هم این گزارش خواندنی را می خوانیم.
مردم روستای دیزباد بالا در استان خراسان رضوی از سال 1312 هجری شمسی با ایجاد مدرسه توانستند ضمن ریشه‌کنی بی‌سوادی در این روستا، غنای فرهنگی خاصی به تصمیم‌گیری‌هایشان نسبت به محیط زیست و منابع طبیعی در این منطقه داشته باشند.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در خراسان رضوی، روستای دیزباد بالا از توابع بخش مرکزی شهرستان زبرخان در 85 کیلومتری شهر مشهد بر روی دامنه‌های جنوبی رشته کوه بینالود و به صورت پلکانی و در امتداد شرقی- غربی استقرار یافته است. معماری روستا به صورت پلکانی و مشابه روستای ماسوله در استان گیلان است. وجود چشمه‌ساران، قنوات متعدد، باغ‌های سرسبز و خرم و آب و هوایی خنک و دلپذیر باعث شده تا به عنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری نیشابور در شرق، در فصول مختلف، میزبان جمع کثیری از طبیعت‌گردان باشد. اما شهرت این روستا صرفا به واسطه طبیعت زیبا و مناظر بکر آن نیست؛ بلکه به سبب این است که 88 سال پیش و از سال 1312 هجری شمسی این روستا مدرسه داشته و حالا سال‌هاست که به عنوان روستای بیسواد کشور مطرح شده است و تنها روستایی است که صددرصد مردمش با سوادند.
مهندس محمود کُردی که بازنشسته وزارت جهاد کشاورزی است و 8 سال گذشته را در کسوت رئیس شورای اسلامی روستای دیزباد بالا در خدمت به هم دیارانش سپری کرده، در گفتگو با خبرنگار ایبنا می‌گوید: پس از آنکه تلاش اهالی برای متقاعدکردن آموزش و پرورش وقت، جهت ایجاد مدرسه دولتی در دیزباد به نتیجه نرسید، مردم آستین همت بالا زدند و علیرغم وجود مشکلات مالی، کمبودها و عدم دسترسی به امکانات، اقدام به ساخت مدرسه می‌کنند و در تاریخ 22 دی ماه سال 1318 با به کار گرفتن یک معلم به صورت مقیم، متعهد می‌شوند که مخارج مدرسه، توسعه ساختمان و حقوق معلم را خودشان پرداخت کنند و این گونه می‌شود که اولین دبستان غیرانتفاعی روستایی ایران در دیزباد بالا تاسیس می‌گردد.
وی با اشاره به نامگذاری این روز تاریخی در تقویم روستا اضافه می‌کند: ما در شورای مشورتی روستا این روز را به نام روز محلی «طلیعه خردورزی» نامگذاری کرده‌ایم تا یاد و خاطره نیک اندیشی نیاکان این دیار برای همیشه در یاد زمان باقی بماند.
رئیس شورای اسلامی و موسس شورای مشورتی روستای دیزباد بالا در خصوص اولین مدرسه تاریخی روستای دیزباد می‌گوید: این مدرسه چند سال پس از تاسیس به دولت واگذار شد و ساختمان مدرسه، کادر اداری، تعداد معلمان و دانش‌آموزان به تدریج افزایش یافت تا آنجا که مقطع دبیرستان نیز در آن دائر گردید و روستاهای مجاور نیز کودکان خود را برای تحصیل به دیزباد می‌فرستادند تا آنکه تعداد دانش‌آموزان این مدرسه در روزهای اوج خود در سال 1354 به بیش از 500 نفر رسید.
سوادآموزی؛ صبح‌ها، کودکان، شب‌ها، والدین
کٌردی همچنین بیان کرد: در زمان تاسیس مدرسه دیزباد، تعداد بزرگسالان دیزبادی بی‌بهره از نعمت سواد کم نبود و یکی از افتخارات این مدرسه آن است که صبح‌ها به کودکان و شب‌ها به والدینشان سواد می‌آموختند تا آنکه در سال 1350 بی‌سوادی در دیزباد ریشه کن شد و روزنامه کیهان در 24 مرداد 1351 خبری با این تیتر منتشر کرد: «دیزباد: اولین روستای بدون بیسواد ایران».
وی با بیان اینکه علاقه به تحصیل هم‌اکنون هم در دل مردم این دیار نهفته است، بیان می‌کند: بسیاری از دانش آموزان مدرسه دیزباد پس از طی مراحل تحصیل به آموزگاری روی آوردند و در مدرسه دیزباد به تعلیم دانش آموزان پرداختند، علاقه به تحصیل امروز هم در این روستا ادامه دارد؛ چنانکه 250 معلم بازنشسته در دیزباد بالا وجود دارند و این روستا دانش‌آموختگان بسیاری دردانشگاه‌های معتبرجهانی دارد که چراغ علم را در این سرزمین همواره روشن نگاه داشته‌اند.
رئیس شورای مشورتی روستای دیزباد بالا با اشاره به المان روستای دیزباد می‌گوید: اگرچه امروز از ساختمان آن مدرسه پرافتخار فقط قطعه زمینی به یادگار مانده است؛ اما در یادمان خردورزی نیک اندیشان این دیار، نمادی در مقابل روستا بنا کردیم که پایه آن نشان ژن وراثت، برج کبوتر به نشانه‌ی علاقه دیزبادی‌ها به محیط زیست و در رأس آن برشی از قلم، در احترام به مقام علم و دانش است تا به هر بیننده ای این پیام را برساند که علاقه به دانش اندوزی و احترام به محیط زیست در نهاد هر دیزبادی است.
استفاده از خرد جمعی در تصمیمات روستا
علیرضا میرشاهی عضو شورای مشورتی روستا (رئیس فعلی شورای اسلامی دیزباد)، یکی از دانش‌آموختگان مدرسه دیزباد و حالا استاد بازنشسته دانشگاه هم در گفتگو با خبرنگار ایبنا می‌گوید: اگرچه مشورت کردن در تصمیماتی که به زندگی اهالی مربوط می‌شود، از گذشته در دیزباد رایج بوده؛ اما شورای مشورتی روستا با تشکیل شورای مشورتی از سال 1392 و دعوت از بزرگان هر فامیلی، استفاده از خرد جمعی در تصمیم گیری را رسمیت بخشیده است.
وی افزود: از آنجا که شورای روستا یک پارلمان کوچک محلی است که قوانین آن پس از انطباق با قوانین کشوری برای همه افراد لازم الاجرا است، لذا استفاده از اندیشه معتمدین روستا و دریافت نظرات ایشان، وفاق و همدلی و پایبندی به قانون را در میان اهالی با استقبال و رونق بیشتری توام می‌کند و مشارکت مردمی -که یک اصل مهم در توسعه است- را افزایش می‌دهد.
فعالیتهای زیست محیطی نشان از فرهنگ مردم روستاست
حسین خافی مدیر روابط عمومی شورای اسلامی روستای دیزباد بالا هم در گفتگو با خبرنگار ایبنا می‌گوید: رزق و روزی مردم روستا به آب و خاک و منابع طبیعی و محیط زیست وابسته است و تداوم حیات و معیشت در گروی صیانت از این موهبت‌های خداوندی است.
وی افزود: دیزبادی‌ها با استفاده از دانش بومی و تجارب پیشینیان و تداوم راه گذشتگان در کسب علم، به خوبی دریافته اند که حفظ آب در گروی حفظ و تقویت پوشش گیاهی منطقه است؛ پس طی 40 سال گذشته تعداد گله های خود را از 22 گله به 1 گله تقلیل داده اند تا هم تعادل مرتع و دام را رعایت کنند و هم به پایداری منابع آبی قنوات و چشمه‌های خود کمک نمایند که نتیجه آن، حفظ فعالیت کشاورزی به عنوان شغل اصلی اهالی است.
مدیر روابط عمومی شورای مشورتی روستای دیزباد بالا ادامه می دهد: انجام دو فعالیت مشترک با دفتر تسهیلات کوچک برنامه عمران سازمان ملل متحد از دیگر افتخارات مردم دیزباد است.
خافی با بیان اینکه تمام فعالیتهای زیست‌محیطی روستاییان دیزباد برگرفته از فرهنگ و دانش آنهاست، بیان می‌کند: معتقدم آنچه دیزباد را از سایر روستاها متمایز کرده و اسباب توفیقات متعدد را فراهم آورده، تعلق خاطر اهالی دیزباد به کسب علم، اطلاع از دانش روزآمد و توجه به دانش بومی به عنوان دستاوردی برآمده از تجربه است.